บทที่ 50 ใส่ร้ายป้ายสี

“คุณธนัท คุณรีบมาหาฉันเพื่อคาดคั้นฉันเหรอคะ” ริมฝีปากแดงของมิณท์รัตน์ยกขึ้นเล็กน้อย เป็นรอยยิ้มที่ดูเหมือนยิ้มแต่ก็ไม่ใช่

ธนัทเลิกคิ้วขึ้น เขามองลึกเข้าไปในดวงตาสีดำขลับสดใสของมิณท์รัตน์ แล้วถามด้วยเสียงแหบพร่า “ถ้างั้นคุณบอกผมมาสิว่าผู้ชายคนนั้นเป็นใคร”

“พี่ชายฉันเองค่ะ” มิณท์รัตน์ไม่ได้ปิดบังและ...